Jan van den Brink
Cloon in Frankrijk

In 'Cloon in Frankrijk' verenigt Jan van den Brink klassieke grandeur met een surrealistische vervreemding die de toeschouwer uitdaagt tot herinterpretatie. Tegen de statige achtergrond van het Château de Fontainebleau — ooit het domein van Napoleon — ontvouwt zich een scène die even raadselachtig als betoverend is.

Onder hoge gewelven en architectonisch imposante pilaren — die zowel de logica van het perspectief lijken te volgen als te tarten — staan drie figuren: identieke clowns met eivormige hoofden.

Hun gestileerde kostuums roepen associaties op met renaissance-toneelkleding, terwijl hun gezichtsloze koppen een zekere anonimiteit en vervreemding uitstralen. Ze zijn gecloond, zoals de titel al suggereert, maar hun identiteit blijft ongrijpbaar.

Op de voorgrond zit een vierde clown, een soort groteske, opengebarsten ei-figuur met een geschilderd masker van melancholie en spot. Een subtiel contrast met de kalme, symmetrische omgeving.

De lucht is geladen, dreigend — als een opmaat naar iets dat niet komt. Hierin echoot Van den Brinks achtergrond als architect: orde en symmetrie vormen het decor, maar de inhoud ontwricht datzelfde decor met absurditeit en ironie.

Dit schilderij is een spel van balans tussen het klassieke en het onmogelijke — en Jan van den Brink beheerste die balans met vaste hand.