Rob van Assen
Vestingtoren langs bevroren meer met schaatsers

Een oude vestingtoren waakt over het winterse landschap, half verscholen achter een muur die zichtbaar de sporen van eeuwen draagt.

Hier en daar ligt de sneeuw dik op de daken en in de voegen van het oude metselwerk. Aan de rand van het bevroren meer staat een man met zijn paard en slee vol met handelswaar. Het is zichtbaar een koude dag zo ergens 150 jaar geleden.

Op het glanzende ijs glijden schaatsers in de verte onder de grijze winterlucht. Uit een schoorsteen stijgt een rookpluim op, het teken van warmte en de aanwezigheid van de bewoners binnen.

Aan de horizon rijst een dorpskerk boven de huizen uit, een vertrouwd baken in het stille, wijdse winterlandschap.

Rob van Assen wist in dit nostalgische tafereel de tijd even stil te zetten. Elk penseelstreek ademt vakmanschap en respect voor de meesters van de romantische school uit de 18e en 19e eeuw.

Je hoort bijna het kraken van het ijs en het zachte klingelen van de schaatsen, terwijl de kou de lucht helder maakt en het verleden je in gedachten even terugvoert.