Leo van den Ende
Tolhek Warmond

Dit schilderij van Leo van den Ende ademt een warme, zomerse rust. Het heldere licht speelt over het rode dak en de gevelstenen, terwijl de wolken zacht door de blauwe lucht drijven.

Hij vangt niet alleen het monumentale huis, maar ook de stilte en de landelijke sfeer langs het water. Het kabbelende oppervlak weerspiegelt het tafereel en wordt opgeluisterd door een reiger die kalm aan de oever staat — een typisch Hollands beeld van natuur en erfgoed in harmonie.

Het tolhek bij Warmond, gelegen op de grens met Oegstgeest, was eeuwenlang een plek waar men moest betalen om de weg te gebruiken. Het was zelfs de allerlaatste plek in Nederland waar officieel tol werd geheven.

Tot 1954 hield de tolgaarder er zijn post, waarna deze eeuwenoude praktijk definitief tot het verleden behoorde. Vanaf dat moment kon men ongehinderd passeren — al was de drang om “stiekem te ontwijken” toen al lang een bekend spel tussen reiziger en tol.

Vandaag herinnert het huis met zijn karakteristieke luiken en het sierlijke hekwerk aan een tijd waarin reizen trager ging en wegen vol verhalen zaten. Leo van den Ende weet dat verleden te verbinden met het hier en nu: de tijd lijkt stil te staan, maar het schilderij leeft van kleur, licht en beweging.

Het is alsof je er zelf even aan de waterkant staat, met het zachte gezoem van insecten in de lucht en de historie die door de muren heen fluistert.