Rob van Assen
De Grote of St. Jeroenskerk

Een stille winterdag in 1910. De lucht is helder, de sneeuw ligt dik op de daken en dempt elk geluid. In het hart van Noordwijk staat de Grote of St. Jeroenskerk, trots en onverstoorbaar, zoals zij dat al eeuwen is.

Op de voorgrond zien we het tramhuisje van de stoomtram, waar Co de Vijver woonde en werkte. De groene houten gevels steken mooi af tegen het rood van de kerk en het wit van de sneeuw. Vanuit hier liep het pad vanaf de Voorstraatlangs de kerk richting het begin van de Kerkstraat, een route die toen dagelijks werd belopen door dorpsbewoners, scholieren en kerkgangers.

De toren zelf, met zijn stevige muren en smalle vensters, dateert uit omstreeks 1180. Binnenin bevonden zich nog twee oude cellen, die tot medio 1950 in gebruik bleven, een herinnering aan een tijd waarin de kerk niet alleen een huis van gebed was, maar ook van orde en toezicht.

In 1926 werd de toren ingrijpend verbouwd: de open galmgaten werden verplaatst naar een lagere verdieping en de houten balustrade op de trans maakte plaats voor een stenen borstwering. Toch bleef de karakteristieke aanblik behouden, een herkenbaar baken in het dorp, zichtbaar tot ver in de duinen.

Rob van Assen schilderde dit winterse tafereel met oog voor rust en licht: de lange schaduwen op de sneeuw, de kale takken tegen de lucht, de dame die net de poort doorgaat. Een verstild moment, waarin het Noordwijk van toen bijna tastbaar wordt.