Rob van Assen
Noordwijks vissershuisje rond 1895

Op de open vlakte van het Noordwijkse strand staat een eenvoudig vissershuisje zoals het er rond 1895 moet hebben uitgezien. Het ligt langs de toenmalige Strandweg, op de plek waar later, vanaf 1948, de Koningin Wilhelminaboulevard zou komen.

Dit huisje werd bewoond door de broers Jan en Pieter Duindam, twee vissers die hun leven lang onder in dit huisje leefden. De schutting rondom het huisje is opgetrokken uit aangespoeld hout, een praktische bescherming tegen het stuivende zand dat hier nooit stilstaat.

Op het strand ligt een Noordwijkse bomschuit, stevig in het natte zand verankerd. Enkele vissersvrouwen maken wat praatjes, alsof ze even de tijd nemen voordat het werk opnieuw begint.

Verderop lopen wat mannen langs de vloedlijn, terwijl een vissersschip op zee koers houdt.

Aan de linkerkant van het huis liep het smalle pad waarover de reddingboot werd vervoerd, van de Redschuur aan het Cleypad (de latere Schoolstraat) naar het strand. Het is een detail dat nog eens onderstreept hoe praktisch en doelgericht dit stukje zeedorp vroeger in elkaar zat.

In 1909 werd het vissershuisje afgebroken. Op dezelfde plek liet Klaas den Hollander een pension met zestig kamers bouwen, het latere Hotel Hollander, dat zelf in 1975 verdween.

In de weergave van Rob van Assen staat dit alles echter stil. Het huisje, de schutting, het zand, de vrouwen in hun donkere rokken, niets beweegt behalve de wolken en de zee. Je kunt bijna voelen hoe het hier moet hebben geroken: zout, teer en wind. Een klein, verdwenen stukje Noordwijk dat in olieverf toch bewaard is gebleven.