Rob van Assen
Noordwijkse schelpenvissers rond 1908

Een stille ochtend aan het strand van Noordwijk aan Zee, ergens rond 1908. Het licht is zacht, de zee ligt kalm en rimpelt slechts licht tegen de hoeven van de paarden.

Twee schelpenvissers zijn bezig met hun dagelijkse werk: met een brede houten schep trekken ze schelpen uit de branding, terwijl de paarden met hun zware houten karren geduldig wachten tot de lading compleet is.

In de karren glinstert het natte zand, vermengd met schelpen die later worden verkocht aan molenaars voor het branden van kalk of het maken van kippengrit. Het is zwaar werk, dag na dag, weer of geen weer.

Op de achtergrond ligt het zeedorp, nog klein en overzichtelijk. De herkenbare gevels van hotel Noordzee en pension Hollander steken boven de duinen uit, stille getuigen van een tijd waarin de badplaats langzaam vorm kreeg. Verderop, aan de vloedlijn, rusten enkele bomschuiten die de visserij bedreven, schepen die nu allang verdwenen zijn.

Rob van Assen weet in dit tafereel niet alleen het noeste werk van de schelpenvissers te vangen, maar ook de sfeer van rust en eenvoud. De spiegeling van de paarden in het natte zand, de bleke lucht en de ingetogen houding van de mannen maken dit tot een schilderij vol vakmanschap en nostalgie, een ode aan het oude Noordwijk, waar zee en arbeid onlosmakelijk met elkaar verbonden waren.