Rob van Assen
Ruine van Teijlingen in Sassenheim

Een zachte winterstilte hangt boven het besneeuwde landschap rond de ruïne van Teijlingen, ooit het trotse slot van de heren van Teylingen en later het zomerverblijf van Jacoba van Beieren. Nu staat het oude bouwwerk er stil en waardig bij, omgeven door een dunne laag ijs die als een stille spiegel om de ronde gracht ligt.

Rob van Assen heeft het tafereel met zijn bekende liefde voor detail geschilderd: de kale wilgen die als stille wachters langs de oever staan, het lage winterlicht dat zacht tegen de bakstenen muren speelt, en de sporen in de sneeuw die verraden dat hier meer leven is dan je op het eerste gezicht denkt.

Vin de voorgrond loopt een fazant statig over de besneeuwde grond, de enige felle kleur in een wereld van wit, grijs en zacht winterlicht. Achter hem trekken een paar eksters behoedzaam over het ijs, alsof ze de eeuwenoude ruïne bewaken.

Het geheel ademt een bijna tijdloze rust. Alsof je, terwijl je kijkt, de sneeuw zacht hoort kraken en de wind rondom de oude muren hoort fluisteren. Een plek waar de geschiedenis niet vertelt wordt, maar stilletjes doorleeft.